Έως και 200.000 βαρέλια πυρηνικών αποβλήτων θάφτηκαν στη θάλασσα — Τώρα επιστήμονες εξετάζουν αν απειλούν το μέλλον του πλανήτη
Μια θλιβερή πραγματικότητα ήρθε στο φως για την ανεύθυνη πρακτική που ακολουθήθηκε επί δεκαετίες.
Από το 1946 έως το 1990, ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία και άλλες, προχώρησαν σε μια σιωπηλή, σήμερα σχεδόν ξεχασμένη πρακτική: έριξαν περισσότερα από 200.000 βαρέλια ραδιενεργών (πυρηνικών) αποβλήτων στον Ατλαντικό Ωκεανό.
Τα δοχεία αυτά, γεμάτα επικίνδυνα πυρηνικά κατάλοιπα και σφραγισμένα με πίσσα ή τσιμέντο, «θάφτηκαν» σε βάθος άνω των 4.000 μέτρων, περίπου 600 χιλιόμετρα από τις γαλλικές ακτές κοντά στη Νάντη.
Μια επικίνδυνη αποστολή στα σκοτεινά βάθη του Ατλαντικού
Σήμερα, δεκαετίες μετά, επιστήμονες ανησυχούν: ποια είναι η κατάσταση αυτών των αποβλήτων;
Έχουν διαρρεύσει ραδιενεργά υλικά;
Ποιος είναι ο πραγματικός κίνδυνος για το θαλάσσιο οικοσύστημα — και την ανθρωπότητα;
Η αποστολή NODSSUM: Επιχείρηση σε αχαρτογράφητα ύδατα
Απαντήσεις προσπαθεί να δώσει η επιστημονική αποστολή NODSSUM, που ξεκινά στις 15 Ιουνίου 2025 με επικεφαλής το Γαλλικό CNRS (Centre National de la Recherche Scientifique) και διεθνείς συνεργάτες.
Η αποστολή, που θα διαρκέσει ολόκληρο τον χρόνο, αποτελεί μέρος του ευρύτερου προγράμματος PRIME RADIOCEAN — ενός φιλόδοξου project για την καταγραφή, αξιολόγηση και πρόβλεψη της συμπεριφοράς πυρηνικών αποβλήτων στο θαλάσσιο περιβάλλον.
Η πρώτη φάση της αποστολής περιλαμβάνει:
- Χαρτογράφηση του πυθμένα σε έκταση 6.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων με υψηλής ακρίβειας σόναρ.
- Χρήση του αυτόνομου υποβρύχιου οχήματος UlyX για εντοπισμό δοχείων.
- Συλλογή δειγμάτων νερού, ιζημάτων και θαλάσσιων οργανισμών για ανάλυση ραδιενεργών στοιχείων και των επιπτώσεών τους στην τροφική αλυσίδα.
Τι φοβούνται οι επιστήμονες;
Τα ραδιονουκλίδια (όπως το καίσιο-137 και το στρόντιο-90) μπορούν να παραμείνουν ενεργά και επικίνδυνα για εκατοντάδες χρόνια.
Η μακροχρόνια έκθεσή τους στο θαλάσσιο περιβάλλον και η πιθανή διάβρωση των βαρελιών μπορεί να έχει ήδη οδηγήσει σε διαρροές.
Εάν η ραδιενέργεια περάσει στην τροφική αλυσίδα μέσω μικροοργανισμών, ο αντίκτυπος θα είναι ανεξέλεγκτος, όχι μόνο για τη θαλάσσια ζωή, αλλά και για τους ανθρώπους μέσω της αλιείας.
Το Εθνικό Ινστιτούτο Γεωφυσικής και Ηφαιστειολογίας (INGV) έχει θέσει συγκεκριμένα πρωτόκολλα ραδιολογικής προστασίας στο ερευνητικό σκάφος, με τακτικούς ελέγχους και απομονωμένους χώρους χειρισμού δειγμάτων.
Τι θα ακολουθήσει;
Η αποστολή του 2025 λειτουργεί ως πιλότος για ένα δεύτερο, ακόμα πιο επικίνδυνο στάδιο: την άμεση προσέγγιση και καταγραφή των ίδιων των βαρελιών μέσω ρομποτικών μηχανισμών.
Εκεί, θα αξιολογηθεί η διάβρωση των δοχείων, η ραδιενεργή ένταση και πιθανές προτάσεις ασφαλούς απομόνωσης ή ανάσυρσης.
Όπως δηλώνουν οι υπεύθυνοι του προγράμματος:
«Δεν μπορούμε να αφήσουμε αυτά τα "πυρηνικά κουτιά της Πανδώρας" να αγνοούνται στο βυθό.
Οφείλουμε να γνωρίζουμε αν το πρόβλημα είναι παθητικό ή ήδη ενεργό.»
www.bankingnews.gr
Από το 1946 έως το 1990, ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία και άλλες, προχώρησαν σε μια σιωπηλή, σήμερα σχεδόν ξεχασμένη πρακτική: έριξαν περισσότερα από 200.000 βαρέλια ραδιενεργών (πυρηνικών) αποβλήτων στον Ατλαντικό Ωκεανό.
Τα δοχεία αυτά, γεμάτα επικίνδυνα πυρηνικά κατάλοιπα και σφραγισμένα με πίσσα ή τσιμέντο, «θάφτηκαν» σε βάθος άνω των 4.000 μέτρων, περίπου 600 χιλιόμετρα από τις γαλλικές ακτές κοντά στη Νάντη.
Μια επικίνδυνη αποστολή στα σκοτεινά βάθη του Ατλαντικού
Σήμερα, δεκαετίες μετά, επιστήμονες ανησυχούν: ποια είναι η κατάσταση αυτών των αποβλήτων;
Έχουν διαρρεύσει ραδιενεργά υλικά;
Ποιος είναι ο πραγματικός κίνδυνος για το θαλάσσιο οικοσύστημα — και την ανθρωπότητα;
Η αποστολή NODSSUM: Επιχείρηση σε αχαρτογράφητα ύδατα
Απαντήσεις προσπαθεί να δώσει η επιστημονική αποστολή NODSSUM, που ξεκινά στις 15 Ιουνίου 2025 με επικεφαλής το Γαλλικό CNRS (Centre National de la Recherche Scientifique) και διεθνείς συνεργάτες.
Η αποστολή, που θα διαρκέσει ολόκληρο τον χρόνο, αποτελεί μέρος του ευρύτερου προγράμματος PRIME RADIOCEAN — ενός φιλόδοξου project για την καταγραφή, αξιολόγηση και πρόβλεψη της συμπεριφοράς πυρηνικών αποβλήτων στο θαλάσσιο περιβάλλον.
Η πρώτη φάση της αποστολής περιλαμβάνει:
- Χαρτογράφηση του πυθμένα σε έκταση 6.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων με υψηλής ακρίβειας σόναρ.
- Χρήση του αυτόνομου υποβρύχιου οχήματος UlyX για εντοπισμό δοχείων.
- Συλλογή δειγμάτων νερού, ιζημάτων και θαλάσσιων οργανισμών για ανάλυση ραδιενεργών στοιχείων και των επιπτώσεών τους στην τροφική αλυσίδα.
Τι φοβούνται οι επιστήμονες;
Τα ραδιονουκλίδια (όπως το καίσιο-137 και το στρόντιο-90) μπορούν να παραμείνουν ενεργά και επικίνδυνα για εκατοντάδες χρόνια.
Η μακροχρόνια έκθεσή τους στο θαλάσσιο περιβάλλον και η πιθανή διάβρωση των βαρελιών μπορεί να έχει ήδη οδηγήσει σε διαρροές.
Εάν η ραδιενέργεια περάσει στην τροφική αλυσίδα μέσω μικροοργανισμών, ο αντίκτυπος θα είναι ανεξέλεγκτος, όχι μόνο για τη θαλάσσια ζωή, αλλά και για τους ανθρώπους μέσω της αλιείας.
Το Εθνικό Ινστιτούτο Γεωφυσικής και Ηφαιστειολογίας (INGV) έχει θέσει συγκεκριμένα πρωτόκολλα ραδιολογικής προστασίας στο ερευνητικό σκάφος, με τακτικούς ελέγχους και απομονωμένους χώρους χειρισμού δειγμάτων.
Τι θα ακολουθήσει;
Η αποστολή του 2025 λειτουργεί ως πιλότος για ένα δεύτερο, ακόμα πιο επικίνδυνο στάδιο: την άμεση προσέγγιση και καταγραφή των ίδιων των βαρελιών μέσω ρομποτικών μηχανισμών.
Εκεί, θα αξιολογηθεί η διάβρωση των δοχείων, η ραδιενεργή ένταση και πιθανές προτάσεις ασφαλούς απομόνωσης ή ανάσυρσης.
Όπως δηλώνουν οι υπεύθυνοι του προγράμματος:
«Δεν μπορούμε να αφήσουμε αυτά τα "πυρηνικά κουτιά της Πανδώρας" να αγνοούνται στο βυθό.
Οφείλουμε να γνωρίζουμε αν το πρόβλημα είναι παθητικό ή ήδη ενεργό.»
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών