Άλλαξε όντως ο Trump; Δεν πιστεύει σε ατέρμονους πολέμους αλλά δεν θα αφήσει συνθήκες ανακατανομής ισχύος εις βάρος των ΗΠΑ

Του Ραφαήλ Καλυβιώτη,
Πρόεδρου του Δικτύου Ελλήνων Συντηρητικών

Για να μπορέσει να αντιληφθεί κανείς με σοβαρότητα και χωρίς συναισθηματισμούς την εξωτερική πολιτική του Trump πρέπει πρώτα να γνωρίζει τα βασικά: ο Trump δεν είναι νεο-απομονωτιστής αλλά νεο-Τζακσονιανός.
Οι δολοφονίες Σολεϊμανί και Αλ Μπαγντάντι μιλούν από μόνες τους.
Παραταύτα, αυτή η αφηγηματική διάκριση ισχύει κατά κύριο λόγο προς χάριν τυπολογίας και όρων.
Δεν πιστεύει σε ατέρμονους πολέμους αλλά δεν πρόκειται και να αφήσει να δημιουργηθούν οι συνθήκες σοβαρής ανακατανομής ισχύος εις βάρος των ΗΠΑ.
Εάν δε όντως κάποιος προβαίνει σε γεωπολιτική ανάλυση και όχι σε αφηγηματικές σπονδυλωτές ασυναρτησίες θα έπρεπε ήδη να είχε καταστεί κατανοητό πως οιαδήποτε γεωοοικονομική ζώνη είτε στο πλαίσιο του one belt one road initiative είτε στην επεκτατική ιμπεριαλιστική επέκταση μέσω λιμανιών της Κίνας έχει ήδη βάλει, βάζει, είτε ΘΑ βάλει μπλόκο.
Όποιος παρατηρεί προσεκτικά τι διαμείβεται στην Αφρική, την Καραϊβική, τον Αρκτικό, τις Φιλιππίνες κοκ αντιλαμβάνεται αυτά που λέω.
Το Ιράν έχει συνδεθεί τόσο με την Κίνα όσο και με την Ρωσία μέσω συγκεκριμένης ζώνης και διαταράσσει την ολοκλήρωση του σχεδίου των συμφωνιών του Αβραάμ.
Ο Trump έδωσε διορία 60 ημερών στον Χομεϊνί να σταματήσει την πορεία προς την δημιουργία πυρηνικού οπλοστασίου.
Την 61η προειδοποίησε.
Το γεγονός ότι υπήρχε αμερικανικό ριπορτ που έγραφε ότι δεν υπήρχε πορεία προς δημιουργία πυρηνικών όπλων δεν σημαίνει τίποτα.
Οι εκθέσεις Γκρόσι, του επικεφαλής της Διεθνούς Υπηρεσίας Πυρηνικής Ενέργειας (IAEA) λένε ακριβώς τα αντίθετα.
Το γεγονός ότι έχει εκδοθεί φετφάς από τον Χομεϊνί για να καταστεί "χαράμ" η χρήση των πυρηνικών όπλων πάλι δεν λέει απολύτως τίποτα.
Η τακίγια, το κιτμάν, ιδίως στο σιιτικό Ισλάμ, είναι μέθοδοι απόκρυψης οι οποίες δεν περιορίζονται πλέον στην προσωπική ζωή αλλά στην ευρύτερη αντίληψη υποτιθέμενης υπαρξιακής απειλής.
Τουτέστιν, καθόλου δεν αποκλείεται το θεοκρατικό καθεστώς να λέει ψέματα.
Η δε πρακτική κάποιων όταν πρόκειται για την Χριστιανική θρησκεία να εκτοξεύουν με ευκολία χαρακτηρισμούς όπως "υποκρισία" κλπ ενώ όταν πρόκειται για ένα εξαιρετικά πιο σκοταδιστικό καθεστώς να πείθονται από την ειλικρίνειά του χρησιμοποιώντας αποκλειστικά εργαλεία κέντρου - περιφέρειας όπου το κέντρο είναι η καπιταλιστική Δύση και περιφέρεια είναι λίγο πολύ όλος ο υπόλοιπος κόσμος, είναι, για να το θέσω ευγενικά, το λιγότερο αναχρονιστική.
Αυτήν την στιγμή η πολυπλοκότητα των επιχειρήσεων, κανονικών και υβριδικών είναι τόσο πολυσύνθετη που το τοπίο δεν είναι ευδιάκριτο.
Είναι προφανές ότι η Κίνα παίζει με όρους υβριδικούς καθαρά ώστε το γεωπολιτικό τοπίο να σκιαγραφείται ανεξέλεγκτο μέχρι τις ενδιάμεσες εκλογές των ΗΠΑ.
Υπάρχει πλέον αλλαγή τακτικής.
Ο Trump δεν περιγράφεται από το αντι-αφήγημα ως "ακροδεξιός" αλλά ως ανίκανος να διαχειριστεί τον ντε φακτο πολυπολικό κόσμο που ο ίδιος επεδίωξε να ενισχύσει ώστε να αλλάξει δομές, συμμαχίες και ανακατανομές.
Η Ρωσία από την άλλη παίζει στην κόψη του ξυραφιού μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ εγκαινιάζοντας την δική της βερσιόν του divide and conquer εφόσον γνωρίζει ότι είναι το μήλον της έριδος.
Για αυτό ακριβώς και η κίνηση προς το Ιράν είναι τόσο σημαντική για τις ΗΠΑ.
Διότι κόβει προσβάσεις τόσο στην Κίνα όσο και στην Ρωσία προς το νέο μεσανατολικό σχήμα.
Ο Trump διά αυτού του τρόπου αποκόβει την Κίνα, εκβιάζει την Τουρκία (θα δούμε νέες εξελίξεις με το Πακιστάν ώστε να τορπιλιστεί και αυτός ο διάδρομος), θα απαιτήσει ανταλλάγματα από την Ρωσία εάν θέλει να είναι μέλος του κλαμπ.
Το εάν θα του βγει ή όχι κανείς δεν μπορεί να το γνωρίζει.
Το ρολόι όμως μετράει σταδιακά αντίστροφα μέχρι τις επόμενες ενδιάμεσες εκλογές στις ΗΠΑ. Τικ, τοκ, τικ, τοκ.

ΥΓ: Επικοινωνιακά δεν χρησιμοποιεί το αυτοκτονικό δίπολο που χρησιμοποίησαν οι Δημοκρατικοί "με την δημοκρατία ή με την Ρωσία".
Αφήνει και το αντι-ισραηλινό αφήγημα να "αναπνεύσει".
Γιατί; Μήπως τελικά αυτό είναι το διαπραγματευτικό του όπλο απέναντι στο Ισραήλ;

www.bankingnews.gr