Κι όμως, τα ρωσικά βομβαρδιστικά Tupolev ήταν επί τούτω εκτεθειμένα!
Η 1η Ιουνίου θα καταγραφεί ως ένα σημείο καμπής στη σύγχρονη ιστορία του πολέμου με drones.
Αν και οι στρατιωτικοί αναλυτές προειδοποιούσαν εδώ και καιρό πως η εποχή των μη επανδρωμένων συστημάτων είχε ήδη φτάσει, όποια αμφιβολία μπορεί να υπήρχε διαλύθηκε θεαματικά μετά την επίθεση-σοκ των ουκρανικών drones σε ρωσικές αεροπορικές βάσεις — επίθεση που ενδέχεται να έθεσε εκτός μάχης το 34% του στόλου στρατηγικών βομβαρδιστικών μεγάλης εμβέλειας της Ρωσίας.
Μεταφέροντας 117 χαμηλού κόστους FPV drones εντός ρωσικού εδάφους, η Ουκρανία υποστηρίζει ότι κατέστρεψε 41 ρωσικά στρατηγικά βομβαρδιστικά, ανάμεσά τους Tu-95, Tu-160, Tu-22 και αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου τύπου A-50.
Η πλευρά του Κιέβου υπολογίζει τις ρωσικές απώλειες άνω των 7 δισ. δολαρίων.
Στην πραγματικότητα βέβαια, οι Ρώσοι έχασαν περί τα 9 ή 10 βομβαρδιστικά Tupolev 95, όπως υπολογίζεται από ανεξάρτητα ΜΜΕ και κανάλια πληροφοριών - χωρίς αυτό να μειώνει απαραίτητα το μέγεθος της ουκρανικής επιτυχίας.
Κι όμως, τα ρωσικά βομβαρδιστικά ήταν επί τούτω εκτεθειμένα!
Ωστόσο, από τη στιγμή που οι εικόνες των ευτελών αλλά φονικών drones να απογειώνονται κάθετα από φορτηγά και να καταστρέφουν βομβαρδιστικά εκατομμυρίων δολαρίων σε ανοιχτές βάσεις άρχισαν να κυκλοφορούν στα social media, πλήθος ερωτημάτων προέκυψαν:
Γιατί τέτοιας σημασίας στρατηγικά βομβαρδιστικά, μέρος της ρωσικής πυρηνικής τριάδας, ήταν σταθμευμένα εντελώς εκτεθειμένα, χωρίς καμία ουσιαστική προστασία;
Ακόμη πιο ακατανόητο είναι το γεγονός ότι βομβαρδιστικά όπως τα Tu-22 και Tu-95, κληρονομιές της σοβιετικής εποχής που δεν βρίσκονται πια σε παραγωγή, και άρα εξαιρετικά δυσεύρετα, εκτίθεντο τόσο απροκάλυπτα.
Η στάθμευσή τους όχι σε καταφύγια ή σε οχυρωμένες κατασκευές από σκυρόδεμα, αλλά σε ανοικτούς χώρους, ευδιάκριτους από δορυφόρους, προκαλεί απορία και σκεπτικισμό.
Σε ευδιάκριτες θέσεις στον διάδρομο απογείωσης, οι στόχοι έγιναν εύκολα ανιχνεύσιμοι από δορυφόρους των ΗΠΑ ή του ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, όσο παράξενο κι αν ακούγεται, ενδέχεται οι ρωσικές αρχές να τοποθέτησαν σκόπιμα τα βομβαρδιστικά σε ανοιχτούς χώρους για να είναι ορατά από τους αμερικανικούς δορυφόρους.
Η συνθήκη New START και η πρόβλεψη για τη στάθμευση των πυρηνικών βομβαρδιστικών
Μετά τα ουκρανικά πλήγματα, αρκετοί, ανάμεσά τους και βετεράνοι στρατιωτικοί, επεσήμαναν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι η στάθμευση πυρηνικών βομβαρδιστικών σε ανοιχτούς χώρους επιβάλλεται από διμερή συνθήκη με τις ΗΠΑ.
Ο στρατηγός Michael Flynn, πρώην υποστράτηγος του στρατού των ΗΠΑ και σύμβουλος εθνικής ασφάλειας στην πρώτη προεδρία Trump, σημείωσε πως η στάθμευση των ρωσικών βομβαρδιστικών σε κοινή θέα μπορεί να οφείλεται σε υποχρεώσεις από πυρηνική συνθήκη:
“Για να ξέρετε... αυτά τα βομβαρδιστικά ήταν εκτεθειμένα σε κοινή θέα λόγω της συνθήκης START και ο Zelensky το εκμεταλλεύτηκε”
— έγραψε χαρακτηριστικά στην πλατφόρμα X.
Η ανάρτηση του Flynn πυροδότησε έντονη συζήτηση σχετικά με το αν οι δεσμεύσεις της Ρωσίας στο πλαίσιο διμερούς συνθήκης με τις ΗΠΑ διευκόλυναν το Κίεβο να εντοπίσει και να πλήξει τα στρατηγικά ρωσικά βομβαρδιστικά.
Η συνθήκη στην οποία αναφερόταν ο Flynn είναι η New START, που υπογράφηκε μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Ρωσίας το 2010.
Η συμφωνία επιδιώκει τη μείωση και τον περιορισμό των στρατηγικών πυρηνικών οπλοστασίων, ενισχύοντας την παγκόσμια ασφάλεια και σταθερότητα.
Υπογράφηκε στις 8 Απριλίου 2010 στην Πράγα, από τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Barack Obama και τον Ρώσο πρώην πρόεδρο Dmitry Medvedev, αντικαθιστώντας τη συνθήκη START I και τη Strategic Offensive Reductions Treaty (SORT) του 2002.
Η New START θέτει πολύ συγκεκριμένα όρια:
Η συνθήκη καθιέρωσε επίσης αυστηρό καθεστώς επιθεώρησης και επαλήθευσης, με επιτόπιους ελέγχους, ανταλλαγή δεδομένων και διαμοιρασμό τηλεμετρικών πληροφοριών — ώστε να διασφαλίζεται η συμμόρφωση και να χτίζεται εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο πυρηνικών υπερδυνάμεων, που κατέχουν πάνω από το 90% των πυρηνικών όπλων παγκοσμίως.
Η συνθήκη καλύπτει ICBMs, SLBMs και βαρέα βομβαρδιστικά, και μάλιστα αναφέρεται ρητά στα ρωσικά Tu-95 και Tu-160.
Σύμφωνα με το Άρθρο 8, παράγραφος C της συνθήκης:
Επιπλέον, το Άρθρο IV της συνθήκης προβλέπει ότι:
Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος υποχρεούται:
(α) Να αναπτύσσει εκτοξευτήρες ICBMs μόνο σε βάσεις ICBM·
(β) Να σταθμεύει βαρέα βομβαρδιστικά μόνο σε αεροπορικές βάσεις
Παραπέρα, υπάρχουν και άλλοι περιορισμοί:
«Κάθε μέρος οφείλει να χρησιμοποιεί κέντρα δοκιμών για τα δοκιμαστικά βαρέα βομβαρδιστικά και να διατηρεί τα μη ανεπτυγμένα βομβαρδιστικά αποκλειστικά σε εγκαταστάσεις επισκευής ή παραγωγής.»
“Καμία από τις Συμβαλλόμενες Πλευρές δεν θα προβαίνει σε κοινή στάθμευση βαρέων βομβαρδιστικών εξοπλισμένων με πυρηνικά όπλα και βαρέων βομβαρδιστικών εξοπλισμένων με μη πυρηνικά όπλα στην ίδια αεροπορική βάση, εκτός αν υπάρχει διαφορετική συμφωνία μεταξύ των Πλευρών.”
Η συνθήκη προβλέπει επίσης ότι:
“Στρατηγικά επιθετικά όπλα δεν επιτρέπεται να βρίσκονται σε εγκαταστάσεις που έχουν αποχαρακτηριστεί, εκτός εάν πρόκειται για μεταφορά μέσω αυτών των εγκαταστάσεων ή για επισκέψεις βαρέων βομβαρδιστικών σε αυτές.”
Στο πλαίσιο της συνθήκης, και οι δύο πλευρές υποχρεούνται να κοινοποιούν στοιχεία σχετικά με το πόσα πυρηνικά οπλισμένα στρατηγικά βομβαρδιστικά έχουν αναπτυχθεί, αλλά και για όσα βρίσκονται εκτός ανάπτυξης. Για λόγους διαφάνειας και επαλήθευσης, κάθε πλευρά έχει δικαίωμα επιθεώρησης των πυρηνικών ικανοτήτων της άλλης, τόσο με επιτόπιες όσο και απομακρυσμένες επιθεωρήσεις.
Είναι σαφές ότι, βάσει της συνθήκης, οι εμπλεκόμενες πλευρές οφείλουν όχι μόνο να δηλώνουν τον αριθμό των πυρηνικών βαρέων βομβαρδιστικών, αλλά και πού ακριβώς βρίσκονται.
Υπάρχουν επίσης σαφείς περιορισμοί ως προς το πού μπορούν ή δεν μπορούν να σταθμεύουν αυτά τα αεροσκάφη. Και οι δύο πλευρές έχουν δικαίωμα να επαληθεύουν την ακρίβεια των δεδομένων.
Οι διαδικασίες επιθεώρησης προβλέπουν ρητά ότι:
“Τα βαρέα βομβαρδιστικά πρέπει να φωτογραφίζονται χωρίς καλύμματα ή μουσαμάδες.”
Μία ακόμη κρίσιμη πρόβλεψη της συνθήκης είναι η λεγόμενη “Μη Παρεμπόδιση των Εθνικών Τεχνικών Μέσων (NTM)”.
“Η συνθήκη επιτρέπει τη χρήση εθνικών τεχνικών μέσων επαλήθευσης (π.χ. δορυφόροι) σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και περιλαμβάνει ρητές διατάξεις που απαγορεύουν την παρεμπόδιση των NTM και τη χρήση μεθόδων απόκρυψης που ενδέχεται να παρεμποδίζουν την παρακολούθηση μέσω των NTM.”
H Ρωσία δεν υποχρεούται πια να έχει σε κοινή θέα τα Tupolev
Η χρήση κατασκοπευτικών δορυφόρων ως μέσου επαλήθευσης σήμαινε πρακτικά ότι τα βαρέα βομβαρδιστικά σταθμεύονταν σε κοινή θέα, εκτεθειμένα στο βλέμμα των δορυφόρων.
Έτσι, ακόμη κι αν η συνθήκη δεν απαιτεί ρητά να παραμένουν τα βομβαρδιστικά σε εξωτερικό χώρο, η συνεχής ανάγκη επαλήθευσης και οι όροι της συνθήκης κατέστησαν την πρακτική αυτή σχεδόν καθολική.
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά η Wall Street Journal:
“Η Ρωσία, όπως και οι ΗΠΑ, σταθμεύει συχνά τα βομβαρδιστικά μεγάλης εμβέλειας σε ανοικτούς χώρους και σε κοινή θέα — τόσο για επιχειρησιακούς λόγους όσο και λόγω των υποχρεώσεων της πυρηνικής συνθήκης.”
Αυτό σημαίνει ότι τα δεδομένα για τον αριθμό και τη θέση των βαρέων βομβαρδιστικών είναι συχνά προσβάσιμα δημόσια.
Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι η Ρωσία ανέστειλε τη συμμετοχή της στη συνθήκη New START τον Φεβρουάριο του 2023.
Ωστόσο, τυπικά, η συνθήκη εξακολουθεί να ισχύει έως και τις 5 Φεβρουαρίου 2026.
Με άλλα λόγια, η Ρωσία δεν ήταν πλέον υποχρεωμένη να σταθμεύει τα βαρέα βομβαρδιστικά της σε κοινή θέα. Παρ’ όλα αυτά, οι όροι και η πολυπλοκότητα των πρωτοκόλλων επιθεώρησης είχαν ήδη εγκαθιδρύσει μια πρακτική που διατηρήθηκε.
Στην πραγματικότητα, όχι μόνο η Ρωσία, αλλά και οι ΗΠΑ συχνά αφήνουν τα στρατηγικά τους βομβαρδιστικά σταθμευμένα σε ανοιχτό χώρο.
Η εντυπωσιακή ουκρανική επίθεση και το σαρωτικό πλήγμα που επέφερε στον στόλο βαρέων ρωσικών βομβαρδιστικών δεν αποτελεί απλώς σοκ για τη Μόσχα, αλλά και ένα ηχηρό καμπανάκι κινδύνου για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
“Τα εξαιρετικά ακριβά αμερικανικά στρατηγικά βομβαρδιστικά μπορούν να καταστραφούν με τον ίδιο τρόπο, από οποιονδήποτε διαθέτει φθηνά drones, φορτηγά, εκρηκτικά και λίγες γνώσεις τεχνολογίας. Αυτό δεν είναι καλό. Πρέπει να αναπτυχθούν νέες τακτικές.”
“Οι άνθρωποι — και κυρίως οι παγκόσμιοι ηγέτες — πρέπει να συνειδητοποιήσουν τις παγκόσμιες συνέπειες μιας τέτοιας επιχείρησης, όπως αυτή που μόλις εκτέλεσε η Ουκρανία,”
προειδοποίησε ο πρώην στρατηγός των ΗΠΑ, Michael Flynn, στην ανάρτησή του.
www.bankingnews.gr
Αν και οι στρατιωτικοί αναλυτές προειδοποιούσαν εδώ και καιρό πως η εποχή των μη επανδρωμένων συστημάτων είχε ήδη φτάσει, όποια αμφιβολία μπορεί να υπήρχε διαλύθηκε θεαματικά μετά την επίθεση-σοκ των ουκρανικών drones σε ρωσικές αεροπορικές βάσεις — επίθεση που ενδέχεται να έθεσε εκτός μάχης το 34% του στόλου στρατηγικών βομβαρδιστικών μεγάλης εμβέλειας της Ρωσίας.
Μεταφέροντας 117 χαμηλού κόστους FPV drones εντός ρωσικού εδάφους, η Ουκρανία υποστηρίζει ότι κατέστρεψε 41 ρωσικά στρατηγικά βομβαρδιστικά, ανάμεσά τους Tu-95, Tu-160, Tu-22 και αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου τύπου A-50.
Η πλευρά του Κιέβου υπολογίζει τις ρωσικές απώλειες άνω των 7 δισ. δολαρίων.
Στην πραγματικότητα βέβαια, οι Ρώσοι έχασαν περί τα 9 ή 10 βομβαρδιστικά Tupolev 95, όπως υπολογίζεται από ανεξάρτητα ΜΜΕ και κανάλια πληροφοριών - χωρίς αυτό να μειώνει απαραίτητα το μέγεθος της ουκρανικής επιτυχίας.
Κι όμως, τα ρωσικά βομβαρδιστικά ήταν επί τούτω εκτεθειμένα!
Ωστόσο, από τη στιγμή που οι εικόνες των ευτελών αλλά φονικών drones να απογειώνονται κάθετα από φορτηγά και να καταστρέφουν βομβαρδιστικά εκατομμυρίων δολαρίων σε ανοιχτές βάσεις άρχισαν να κυκλοφορούν στα social media, πλήθος ερωτημάτων προέκυψαν:
Γιατί τέτοιας σημασίας στρατηγικά βομβαρδιστικά, μέρος της ρωσικής πυρηνικής τριάδας, ήταν σταθμευμένα εντελώς εκτεθειμένα, χωρίς καμία ουσιαστική προστασία;
Ακόμη πιο ακατανόητο είναι το γεγονός ότι βομβαρδιστικά όπως τα Tu-22 και Tu-95, κληρονομιές της σοβιετικής εποχής που δεν βρίσκονται πια σε παραγωγή, και άρα εξαιρετικά δυσεύρετα, εκτίθεντο τόσο απροκάλυπτα.
Η στάθμευσή τους όχι σε καταφύγια ή σε οχυρωμένες κατασκευές από σκυρόδεμα, αλλά σε ανοικτούς χώρους, ευδιάκριτους από δορυφόρους, προκαλεί απορία και σκεπτικισμό.
Σε ευδιάκριτες θέσεις στον διάδρομο απογείωσης, οι στόχοι έγιναν εύκολα ανιχνεύσιμοι από δορυφόρους των ΗΠΑ ή του ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, όσο παράξενο κι αν ακούγεται, ενδέχεται οι ρωσικές αρχές να τοποθέτησαν σκόπιμα τα βομβαρδιστικά σε ανοιχτούς χώρους για να είναι ορατά από τους αμερικανικούς δορυφόρους.
Η συνθήκη New START και η πρόβλεψη για τη στάθμευση των πυρηνικών βομβαρδιστικών
Μετά τα ουκρανικά πλήγματα, αρκετοί, ανάμεσά τους και βετεράνοι στρατιωτικοί, επεσήμαναν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι η στάθμευση πυρηνικών βομβαρδιστικών σε ανοιχτούς χώρους επιβάλλεται από διμερή συνθήκη με τις ΗΠΑ.
Ο στρατηγός Michael Flynn, πρώην υποστράτηγος του στρατού των ΗΠΑ και σύμβουλος εθνικής ασφάλειας στην πρώτη προεδρία Trump, σημείωσε πως η στάθμευση των ρωσικών βομβαρδιστικών σε κοινή θέα μπορεί να οφείλεται σε υποχρεώσεις από πυρηνική συνθήκη:
“Για να ξέρετε... αυτά τα βομβαρδιστικά ήταν εκτεθειμένα σε κοινή θέα λόγω της συνθήκης START και ο Zelensky το εκμεταλλεύτηκε”
— έγραψε χαρακτηριστικά στην πλατφόρμα X.
Η ανάρτηση του Flynn πυροδότησε έντονη συζήτηση σχετικά με το αν οι δεσμεύσεις της Ρωσίας στο πλαίσιο διμερούς συνθήκης με τις ΗΠΑ διευκόλυναν το Κίεβο να εντοπίσει και να πλήξει τα στρατηγικά ρωσικά βομβαρδιστικά.
Η συνθήκη στην οποία αναφερόταν ο Flynn είναι η New START, που υπογράφηκε μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Ρωσίας το 2010.
Η συμφωνία επιδιώκει τη μείωση και τον περιορισμό των στρατηγικών πυρηνικών οπλοστασίων, ενισχύοντας την παγκόσμια ασφάλεια και σταθερότητα.
Υπογράφηκε στις 8 Απριλίου 2010 στην Πράγα, από τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Barack Obama και τον Ρώσο πρώην πρόεδρο Dmitry Medvedev, αντικαθιστώντας τη συνθήκη START I και τη Strategic Offensive Reductions Treaty (SORT) του 2002.
Η New START θέτει πολύ συγκεκριμένα όρια:
- 1.550 ανεπτυγμένες στρατηγικές πυρηνικές κεφαλές
- 700 ανεπτυγμένοι εκτοξευτήρες διηπειρωτικών πυραύλων (ICBMs), βαλλιστικών πυραύλων από υποβρύχια (SLBMs) και βομβαρδιστικών
- 800 συνολικά αναπτυγμένοι και μη αναπτυγμένοι εκτοξευτήρες
Η συνθήκη καθιέρωσε επίσης αυστηρό καθεστώς επιθεώρησης και επαλήθευσης, με επιτόπιους ελέγχους, ανταλλαγή δεδομένων και διαμοιρασμό τηλεμετρικών πληροφοριών — ώστε να διασφαλίζεται η συμμόρφωση και να χτίζεται εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο πυρηνικών υπερδυνάμεων, που κατέχουν πάνω από το 90% των πυρηνικών όπλων παγκοσμίως.
Η συνθήκη καλύπτει ICBMs, SLBMs και βαρέα βομβαρδιστικά, και μάλιστα αναφέρεται ρητά στα ρωσικά Tu-95 και Tu-160.
Σύμφωνα με το Άρθρο 8, παράγραφος C της συνθήκης:
- Για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής: B-52G, B-52H, B-1B, B-2A
- Για τη Ρωσική Ομοσπονδία: Tu-95MS και Tu-160
Επιπλέον, το Άρθρο IV της συνθήκης προβλέπει ότι:
Κάθε Συμβαλλόμενο Μέρος υποχρεούται:
(α) Να αναπτύσσει εκτοξευτήρες ICBMs μόνο σε βάσεις ICBM·
(β) Να σταθμεύει βαρέα βομβαρδιστικά μόνο σε αεροπορικές βάσεις
Παραπέρα, υπάρχουν και άλλοι περιορισμοί:
«Κάθε μέρος οφείλει να χρησιμοποιεί κέντρα δοκιμών για τα δοκιμαστικά βαρέα βομβαρδιστικά και να διατηρεί τα μη ανεπτυγμένα βομβαρδιστικά αποκλειστικά σε εγκαταστάσεις επισκευής ή παραγωγής.»
“Καμία από τις Συμβαλλόμενες Πλευρές δεν θα προβαίνει σε κοινή στάθμευση βαρέων βομβαρδιστικών εξοπλισμένων με πυρηνικά όπλα και βαρέων βομβαρδιστικών εξοπλισμένων με μη πυρηνικά όπλα στην ίδια αεροπορική βάση, εκτός αν υπάρχει διαφορετική συμφωνία μεταξύ των Πλευρών.”
Η συνθήκη προβλέπει επίσης ότι:
“Στρατηγικά επιθετικά όπλα δεν επιτρέπεται να βρίσκονται σε εγκαταστάσεις που έχουν αποχαρακτηριστεί, εκτός εάν πρόκειται για μεταφορά μέσω αυτών των εγκαταστάσεων ή για επισκέψεις βαρέων βομβαρδιστικών σε αυτές.”
Στο πλαίσιο της συνθήκης, και οι δύο πλευρές υποχρεούνται να κοινοποιούν στοιχεία σχετικά με το πόσα πυρηνικά οπλισμένα στρατηγικά βομβαρδιστικά έχουν αναπτυχθεί, αλλά και για όσα βρίσκονται εκτός ανάπτυξης. Για λόγους διαφάνειας και επαλήθευσης, κάθε πλευρά έχει δικαίωμα επιθεώρησης των πυρηνικών ικανοτήτων της άλλης, τόσο με επιτόπιες όσο και απομακρυσμένες επιθεωρήσεις.
Είναι σαφές ότι, βάσει της συνθήκης, οι εμπλεκόμενες πλευρές οφείλουν όχι μόνο να δηλώνουν τον αριθμό των πυρηνικών βαρέων βομβαρδιστικών, αλλά και πού ακριβώς βρίσκονται.
Υπάρχουν επίσης σαφείς περιορισμοί ως προς το πού μπορούν ή δεν μπορούν να σταθμεύουν αυτά τα αεροσκάφη. Και οι δύο πλευρές έχουν δικαίωμα να επαληθεύουν την ακρίβεια των δεδομένων.
Οι διαδικασίες επιθεώρησης προβλέπουν ρητά ότι:
“Τα βαρέα βομβαρδιστικά πρέπει να φωτογραφίζονται χωρίς καλύμματα ή μουσαμάδες.”
Μία ακόμη κρίσιμη πρόβλεψη της συνθήκης είναι η λεγόμενη “Μη Παρεμπόδιση των Εθνικών Τεχνικών Μέσων (NTM)”.
“Η συνθήκη επιτρέπει τη χρήση εθνικών τεχνικών μέσων επαλήθευσης (π.χ. δορυφόροι) σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και περιλαμβάνει ρητές διατάξεις που απαγορεύουν την παρεμπόδιση των NTM και τη χρήση μεθόδων απόκρυψης που ενδέχεται να παρεμποδίζουν την παρακολούθηση μέσω των NTM.”
H Ρωσία δεν υποχρεούται πια να έχει σε κοινή θέα τα Tupolev
Η χρήση κατασκοπευτικών δορυφόρων ως μέσου επαλήθευσης σήμαινε πρακτικά ότι τα βαρέα βομβαρδιστικά σταθμεύονταν σε κοινή θέα, εκτεθειμένα στο βλέμμα των δορυφόρων.
Έτσι, ακόμη κι αν η συνθήκη δεν απαιτεί ρητά να παραμένουν τα βομβαρδιστικά σε εξωτερικό χώρο, η συνεχής ανάγκη επαλήθευσης και οι όροι της συνθήκης κατέστησαν την πρακτική αυτή σχεδόν καθολική.
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά η Wall Street Journal:
“Η Ρωσία, όπως και οι ΗΠΑ, σταθμεύει συχνά τα βομβαρδιστικά μεγάλης εμβέλειας σε ανοικτούς χώρους και σε κοινή θέα — τόσο για επιχειρησιακούς λόγους όσο και λόγω των υποχρεώσεων της πυρηνικής συνθήκης.”
Αυτό σημαίνει ότι τα δεδομένα για τον αριθμό και τη θέση των βαρέων βομβαρδιστικών είναι συχνά προσβάσιμα δημόσια.
Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι η Ρωσία ανέστειλε τη συμμετοχή της στη συνθήκη New START τον Φεβρουάριο του 2023.
Ωστόσο, τυπικά, η συνθήκη εξακολουθεί να ισχύει έως και τις 5 Φεβρουαρίου 2026.
Με άλλα λόγια, η Ρωσία δεν ήταν πλέον υποχρεωμένη να σταθμεύει τα βαρέα βομβαρδιστικά της σε κοινή θέα. Παρ’ όλα αυτά, οι όροι και η πολυπλοκότητα των πρωτοκόλλων επιθεώρησης είχαν ήδη εγκαθιδρύσει μια πρακτική που διατηρήθηκε.
Στην πραγματικότητα, όχι μόνο η Ρωσία, αλλά και οι ΗΠΑ συχνά αφήνουν τα στρατηγικά τους βομβαρδιστικά σταθμευμένα σε ανοιχτό χώρο.
Η εντυπωσιακή ουκρανική επίθεση και το σαρωτικό πλήγμα που επέφερε στον στόλο βαρέων ρωσικών βομβαρδιστικών δεν αποτελεί απλώς σοκ για τη Μόσχα, αλλά και ένα ηχηρό καμπανάκι κινδύνου για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
“Τα εξαιρετικά ακριβά αμερικανικά στρατηγικά βομβαρδιστικά μπορούν να καταστραφούν με τον ίδιο τρόπο, από οποιονδήποτε διαθέτει φθηνά drones, φορτηγά, εκρηκτικά και λίγες γνώσεις τεχνολογίας. Αυτό δεν είναι καλό. Πρέπει να αναπτυχθούν νέες τακτικές.”
“Οι άνθρωποι — και κυρίως οι παγκόσμιοι ηγέτες — πρέπει να συνειδητοποιήσουν τις παγκόσμιες συνέπειες μιας τέτοιας επιχείρησης, όπως αυτή που μόλις εκτέλεσε η Ουκρανία,”
προειδοποίησε ο πρώην στρατηγός των ΗΠΑ, Michael Flynn, στην ανάρτησή του.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών