Οι μη δυτικές χώρες έχουν κάτι με το οποίο να αντισταθμίσουν τους πρώην αποικιοκράτες τους: μια δυναμική οικονομία, έναν μορφωμένο πληθυσμό και ένα υγιές πατριωτικό πνεύμα
Το ΝΑΤΟ θα προσκαλέσει την Ουκρανία ως σκιάχτρο ή ως κουφάρι;
Γιατί τίθεται τέτοιο ερώτημα;
Απομένει σχεδόν ένας μήνας μέχρι την επόμενη Σύνοδο Κορυφής των ηγετών του ΝΑΤΟ στη Χάγη, και τα παρασκήνια ήδη μαίνονται γύρω από την Σύνοδο Κορυφής, η αποθέωση των οποίων ήταν η δήλωση του Προέδρου της Ουκρανίας, Vladimir Zelensky:
«Εάν η Ουκρανία δεν παραστεί στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, τότε αυτή θα είναι η νίκη του Putin.
Αλλά όχι επί της Ουκρανίας, αλλά επί του ΝΑΤΟ».
Τι παρασκήνιο υπάρχει;
Το θέμα της πρόσκλησης της Ουκρανίας στη Χάγη, στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ δεν προέκυψε από το πουθενά.
Αυτό προηγήθηκε από μακροσκελείς συζητήσεις σχετικά με το αν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ θα πήγαινε εκεί.
Στις αρχές Μαΐου 2025, αρκετά δυτικά έντυπα, επικαλούμενα Ευρωπαίους αξιωματούχους, ανέφεραν κάτι εντυπωσιακό:
Ο Trump φέρεται να απείλησε να μην παραστεί στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ εάν δεν υποστηριχθούν τα αιτήματά του για αύξηση των αμυντικών δαπανών στο 5% του ΑΕΠ κάθε χώρας.
Τριγμοί στο ΝΑΤΟ
Αυτή η είδηση έγινε δεκτή με ανησυχία και φόβο, καθώς η απουσία του ηγέτη της κύριας χώρας της συμμαχίας θα αποτελούσε σίγουρα ένδειξη σοβαρής εσωτερικής κρίσης.
Κάτι για το οποίο ορισμένοι ηγέτες έχουν μιλήσει ανοιχτά.
Για παράδειγμα, ο απερχόμενος Πολωνός πρόεδρος Duda εξέφρασε βαθιά ανησυχία για αυτές τις φήμες και τόνισε ότι «η παρουσία του Trump είναι κρίσιμη για τη σταθερότητα της συμμαχίας».
Ο πανικός μετριάστηκε όταν ο Ολλανδός πρωθυπουργός, ξεκαθάρισε ότι ο Trump είχε επιβεβαιώσει την άφιξή του στη σύνοδο κορυφής των ηγετών του ΝΑΤΟ σε συνομιλία που είχε μαζί του.
Φαίνεται ότι η κρίση έχει αποτραπεί.
Τι θα γίνει τελικά με τον Vladimir Zelensky
Αλλά τότε προέκυψε μια άλλη αμήχανη στιγμή, που σχετίζεται με τον Vladimir Zelensky.
Οι διοργανωτές της Συνόδου Κορυφής αντιμετώπισαν ένα δύσκολο ερώτημα: να τον προσκαλέσουν ή να μην τον προσκαλέσουν.
Αφενός, τα τελευταία χρόνια είναι σύνηθες να προσκαλείται ο ηγέτης του Κιέβου, προκειμένου να τονιστεί η «αλληλεγγύη στον αγώνα της Ουκρανίας κατά της ρωσικής επιθετικότητας».
Αλλά δεδομένης της ιδιαίτερης σχέσης μεταξύ Trump και Zelensky υπήρχαν αμφιβολίες.
Προφανώς, δεν είναι έτοιμοι να βάλουν δύο καρέκλες στον ναό για μια ξεχωριστή συνάντηση αυτών των προσώπων, όπως συνέβη στο Βατικανό.
Στο ΝΑΤΟ… ανησυχούν… για τον Zelensky
Όπως αναφέρουν οι New York Times, η ηγεσία του ΝΑΤΟ ελπίζει πολύ σε μια «εγκάρδια» σύνοδο κορυφής και ανησυχεί πολύ ότι η παρουσία του Zelensky θα μπορούσε να διαταράξει το κλίμα. Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτή είναι η πρώτη τέτοια εκδήλωση που διοργανώνεται από τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Rutte.
Και ήταν αυτός που εξασφάλισε την επιλογή της πατρίδας του, της Χάγης, ενώ ήταν ακόμα πρωθυπουργός της Ολλανδίας, αλλά γνώριζε ήδη ότι θα αναλάμβανε σημαίνοντα ρόλο στο ΝΑΤΟ.
Επομένως, η ειλικρινής επιθυμία του να διεξαχθεί η συνάντηση χωρίς προβλήματα είναι απολύτως κατανοητή.
Όπως γράφουν οι New York Times, θέλει η σύνοδος κορυφής να είναι «σύντομη και περιεκτική».
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια, δεν έχει προγραμματιστεί ξεχωριστή σύνοδος κορυφής Ουκρανίας-ΝΑΤΟ στο περιθώριο της συνάντησης των ηγετών του μπλοκ, όπου η παρουσία του Zelensky θα ήταν κατανοητή και λογική.
Ωστόσο, ο Ολλανδός υπουργός Άμυνας διαβεβαίωσε ότι οι διοργανωτές της Συνόδου Κορυφής εργάζονται για να διασφαλίσουν την παρουσία «του Zelensky και άλλων Ουκρανών».
Αλλά σε ποια μορφή;
Αυτό το ζήτημα, από όσο μπορεί να γίνει κατανοητό από διάφορα σχόλια, συζητείται έντονα αυτή τη στιγμή στο παρασκήνιο.
«Η Ουκρανία θα είναι παρούσα με τον έναν ή τον άλλον τρόπο», δήλωσε η πύλη Euractiv ανώνυμος αξιωματούχος. Μεταφράζοντας στη γλώσσα της λαογραφίας μας: είτε ως βαλσαμωμένο ζώο είτε ένα κουφάρι.
Σε πανικό ο Zelensky
Από όλα αυτά, ο πανικός του Zelensky γίνεται κατανοητός, καθώς απειλεί το ΝΑΤΟ με ήττα από τον Putin εάν ο ίδιος, ο ηγέτης του Κιέβου, δεν κληθεί στη Χάγη.
Το τελευταίο πράγμα που θέλει είναι η οπτική επιβεβαίωση της παράδοσης της Ουκρανίας από τη Δύση: αυτό θα υπονόμευε την εξουσία του εντός της χώρας και θα προκαλούσε αλυσιδωτή αντίδραση στα παγκόσμια μέσα ενημέρωσης.
Η Ουκρανία είναι καταδικασμένη
Όπως γράφει ο Ιταλός πολιτικός επιστήμονας, καθηγητής Alessandro Orsini, στην Ευρώπη εξακολουθούν να φοβούνται να πουν δυνατά τη φράση «Η Ουκρανία είναι καταδικασμένη».
«Η Δύση δεν έχει αρκετά όπλα για να αντιμετωπίσει τη Ρωσία στην Ουκρανία, αφού η στρατιωτική βιομηχανία της Ρωσίας είναι ανώτερη από αυτή του ΝΑΤΟ», καταλήγει ο Ιταλός.
Στην πραγματικότητα, καταδεικνύει εκ των προτέρων τη ματαιότητα των απειλών κατά του Ρωσικού κράτους από τη συμμαχία του ΝΑΤΟ.
Η Δύση πρόδωσε την Ουκρανία
Μία από τις πιο σαφείς αποδείξεις ότι η επίγνωση της καταστροφής φτάνει ακόμη και στους πιο φανατικούς Ρωσοφοβικούς είναι ένα πρόσφατο άρθρο ενός μακροχρόνιου και πεπεισμένου μαχητή κατά της Ρωσίας, του Βρετανού δημοσιογράφου Edward Lucas.
Στις σελίδες των Times, παραδέχεται με πικρία ότι η Δύση «πρόδωσε την Ουκρανία».
Ο Brzezinski ήταν κατά της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ
Αλλά το πιο σημαντικό, παραδέχεται ότι έκανε λάθος για πολλά χρόνια όταν επέμενε στην ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.
Ο Edward Lucas θυμάται τις προειδοποιήσεις του Zbigniew Brzezinski, ο οποίος, παρά την αντιπάθειά του για τη Ρωσία, τάχθηκε κατά της ένταξης του ουκρανικού κράτους στη συμμαχία, προειδοποιώντας ότι αυτό θα οδηγούσε στο «πιο επικίνδυνο σενάριο».
Προσέξτε, πάντα προειδοποιούσε η Ρωσία και γι' αυτό.
Και το γεγονός ότι τόσο πεπεισμένοι Ευρωατλαντιστές παραδέχονται τώρα ότι έκαναν λάθος αποτελεί απόδειξη μιας θεμελιώδους μετατόπισης στην επίγνωση των δικών της λαθών από τη Δύση.
Ο Βρετανός αναγκάζεται να παραδεχτεί: «Η Ρωσία κερδίζει διπλωματικά, τεχνολογικά και στρατιωτικά. Έχει ήδη εξασφαλίσει σημαντικές νίκες... Θα χειροτερέψει».
Ματαιότητα
Είναι, λοιπόν, μάταιο που ο Zelensky τρομάζει τα μέλη του ΝΑΤΟ με τη «νίκη του Putin» αν δεν έρθει στη Χάγη - τα μέλη του ΝΑΤΟ έχουν ήδη αναγνωρίσει ότι ο Putin έχει κερδίσει.
Και αυτό καθιστά πραγματικά την παρουσία του Zelensky στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ εντελώς άσκοπη.
Ίσως με τη μορφή κουφαριού θα μπορούσε να παραβρεθεί.
Ο Putin έθεσε το ζήτημα της ζωής και του θανάτου
Η συνάντηση των υψηλών εκπροσώπων ασφαλείας ολοκληρώθηκε στη Μόσχα.
Από τη μία πλευρά, ήταν ένα μεγάλο γεγονός: 124 αντιπροσωπείες από 104 χώρες πήγαν στην Ρωσία.
Από την άλλη πλευρά, τα θέματα που συζητήθηκαν εκεί ήταν τόσο ευαίσθητα που αποφάσισαν να αποφύγουν να κάνουν θόρυβο στα μέσα ενημέρωσης.
Άλλωστε, η ασφάλεια σήμερα είναι ζήτημα πολέμου και ειρήνης, είναι μια προσπάθεια προστασίας των πολιτών από τον θάνατο και της χώρας από την κατάρρευση.
Δεν πρόκειται τόσο για μια ανοιχτή στρατιωτική αντιπαράθεση με άλλες χώρες με τη μορφή που έχουμε συνηθίσει, αλλά μάλλον για έμμεσες επιθέσεις, νέα αμυντικά συστήματα, συγκρούσεις προς τις πιο απροσδόκητες κατευθύνσεις.
Οι στρατηγοί του παρελθόντος
Οι στρατηγοί του παρελθόντος δεν θα μπορούσαν να φανταστούν ότι ο πόλεμος του μέλλοντος θα περιλάμβανε κυβερνοεπιθέσεις, πολύπλοκες τρομοκρατικές επιθέσεις, παρέμβαση σε εκλογές, οργάνωση ταραχών και εμφύλιους πολέμους, οι οποίοι θα μπορούσαν να προκληθούν από κάποιο αστείο meme στο Διαδίκτυο.
Ο Πρόεδρος Puitn απευθύνθηκε στους συγκεντρωμένους στο φόρουμ με μια πρόταση για την ανάπτυξη μιας αρχιτεκτονικής ενιαίας και αδιαίρετης ασφάλειας.
Πίσω από αυτή τη φόρμουλα κρύβεται μια εξαιρετικά επείγουσα ατζέντα, θα μπορούσε κανείς να πει, ένα ζήτημα ζωής και θανάτου για κάθε κράτος.
Στην πραγματικότητα, ο πλανήτης βιώνει αυτή τη στιγμή μια εποχή που θυμίζει πολύ την περίοδο 1914-1945.
Οι ίδιες οικονομικές και πολιτικές αντιφάσεις, η ίδια κρίση χρέους και υπερπαραγωγής, το ίδιο συσσωρευμένο και επιδέξια πυροδοτούμενο μίσος. Και το πιο σημαντικό, η ηγεμονία της Δύσης γίνεται πλέον παρελθόν.
Η Βρετανία πυροδότησε δύο Παγκόσμιους Πολέμους
Σε μια προσπάθεια να διατηρήσει την ηγετική της θέση τον περασμένο αιώνα, η Βρετανική Αυτοκρατορία πυροδότησε δύο παγκόσμιους πολέμους στους οποίους έχασαν τη ζωή τους δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι.
Αυτό δεν βοήθησε τους Βρετανούς: μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα, μόνο κέρατα και πόδια είχαν απομείνει από την αυτοκρατορία στην οποία ο ήλιος δεν έδυε ποτέ.
Ωστόσο, η κλίμακα των θυμάτων ήταν τερατώδης και ο κόσμος πλήρωσε πολύ υψηλό τίμημα για την αποχώρηση των Βρετανών από το προσκήνιο.
Επαναλαμβάνεται το βρετανικό σενάριο με την Δύση πριν την κατάρρευση
Τώρα, η απερχόμενη ηγεμονία της Δύσης λαμβάνει χώρα επίσης σε μια ατμόσφαιρα ενός αργού, ακήρυχτου παγκόσμιου πολέμου. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες τροφοδοτούν τις συγκρούσεις όπως ακριβώς έκαναν οι Βρετανοί πριν από έναν αιώνα.
Ωστόσο, αν τον 20ό αιώνα οι δυτικές χώρες ήταν ένα νησί ευημερίας σε έναν φτωχό και καθυστερημένο κόσμο, τώρα η κατάσταση έχει αλλάξει ριζικά.
Οι μη δυτικές χώρες έχουν κάτι με το οποίο να αντισταθμίσουν τους πρώην αποικιοκράτες τους: μια δυναμική οικονομία, έναν μορφωμένο πληθυσμό και ένα υγιές πατριωτικό πνεύμα.
Αυτές απέχουν πολύ από το να είναι οι φτωχές αποικίες που θα μπορούσαν να ελεγχθούν από το εξωτερικό, αλλά είναι κυρίαρχα, ταχέως αναπτυσσόμενα κράτη.
Η παγκόσμια πλειοψηφία δεν θέλει πλέον να είναι πιόνια στη σκακιέρα των Δυτικών.
Δεν είναι αντικείμενα του μεγάλου παιχνιδιού, ισχυρίζονται ότι είναι υποκείμενα.
Οι υγιείς δυνάμεις δεν θέλουν πόλεμο
Η πλειοψηφία των χωρών του κόσμου, που συγκεντρώθηκαν στη Μόσχα για να συζητήσουν ζητήματα ασφάλειας, είναι ενωμένες από την απροθυμία τους να συμμετάσχουν σε έναν παγκόσμιο πόλεμο που υποδαυλίζει η Δύση.
Φυσικά, η Ρωσία, η οποία ήταν η πρώτη που κήρυξε τον πόλεμο σε έναν πόλεμο, μοιράζεται την ανεκτίμητη εμπειρία της, καθώς η ειδική επιχείρηση, είναι η προσπάθειά της Ρωσίας να σταματήσει την σύγκρουση πριν κλιμακωθεί σε μια ολοκληρωμένη παγκόσμια σφαγή.
Η Ρωσική εμπειρία είναι εξαιρετικά σημαντική για την Κίνα, η οποία περιβάλλεται από παντού από Αμερικανούς πληρεξουσίους που ακονίζουν τα δόντια τους στην κυριαρχία της.
Κάτι αλλάζει στον κόσμο
Γενικά, τα τελευταία χρόνια έχουν καταστήσει σαφές ότι η δημιουργία μιας ενιαίας και αδιαίρετης δομής ασφαλείας πρέπει να ξεκινήσει με την Ευρασία.
Ρωσία και Κίνα έχουν συγκεντρωμένα όλα τα πυρηνικά όπλα του κόσμου εδώ - εκτός από τα αμερικανικά.
Και η παραμικρή σύγκρουση μπορεί να οδηγήσει σε κλιμάκωση, μετά την οποία δεν θα απομείνει τίποτα από τον πλανήτη μας.
Μόλις τώρα ο κόσμος περίμενε με τρόμο την επίλυση της αντιπαράθεσης μεταξύ δύο πυρηνικών δυνάμεων, της Ινδίας και του Πακιστάν.
Η Μέση Ανατολή παραμένει μια πυριτιδαποθήκη και, δεδομένου του πυρηνικού δυναμικού του Ισραήλ, τα πράγματα θα μπορούσαν να έχουν πολύ άσχημα αποτελέσματα και εκεί.
Στο άλλο άκρο της Ευρασίας, η Ιαπωνία ξοδεύει τρελά ποσά χρημάτων για τον στρατό της, αν και σύμφωνα με το σύνταγμά της δεν επιτρέπεται να έχει καθόλου στρατό.
Το νησί της Ταϊβάν έχει μετατραπεί σε έναν ακανθόχοιρο γεμάτο πυραύλους και απειλεί την Κίνα.
Και μετά οι Ευρωπαίοι ηγέτες παρασύρθηκαν παίζοντας πυρηνική ρουλέτα: ο εγγονός ενός Χιτλερικού που έγινε Γερμανός καγκελάριος υπόσχεται να προμηθεύσει γερμανικούς πυραύλους στην Ουκρανία για επιθέσεις κατά της Ρωσίας.
Έτσι αντηχεί σήμερα η ηχώ του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου - στα θέατρα του ακήρυχτου Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου.
Χρειάζεται νέα αρχιτεκτονική ενιαίας και αδιαίρετης ασφάλειας
Η μόνη σωτηρία για τους λαούς του κόσμου σήμερα είναι να καταλήξουν σε συμφωνία και να δημιουργήσουν μια νέα αρχιτεκτονική ενιαίας και αδιαίρετης ασφάλειας.
Στη Ρωσία, εκπρόσωποι των πιο διαφορετικών χωρών με τα πιο ποικίλα - ενίοτε αντίθετα - συμφέροντα βρίσκουν μια κοινή γλώσσα.
Ήταν εδώ που οι ηγέτες της Κίνας και της Ινδίας είχαν θερμές συνομιλίες.
Μόνο εδώ μπορούμε να βρούμε λύσεις που θα σώσουν τον πλανήτη μας από την καταστροφή.
Με τον ίδιο τρόπο, το 1944, με την αποφασιστική συμμετοχή της Ρωσίας, δημιουργήθηκε ένα σύστημα ασφαλείας που λειτούργησε με επιτυχία για αρκετές δεκαετίες.
Και σήμερα η Ρωσία παραμένει ο κύριος εγγυητής της ειρήνης στο χάος της υπό κατάρρευσης ηγεμονίας της Δύσης.
www.bankingnews.gr
Γιατί τίθεται τέτοιο ερώτημα;
Απομένει σχεδόν ένας μήνας μέχρι την επόμενη Σύνοδο Κορυφής των ηγετών του ΝΑΤΟ στη Χάγη, και τα παρασκήνια ήδη μαίνονται γύρω από την Σύνοδο Κορυφής, η αποθέωση των οποίων ήταν η δήλωση του Προέδρου της Ουκρανίας, Vladimir Zelensky:
«Εάν η Ουκρανία δεν παραστεί στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, τότε αυτή θα είναι η νίκη του Putin.
Αλλά όχι επί της Ουκρανίας, αλλά επί του ΝΑΤΟ».
Τι παρασκήνιο υπάρχει;
Το θέμα της πρόσκλησης της Ουκρανίας στη Χάγη, στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ δεν προέκυψε από το πουθενά.
Αυτό προηγήθηκε από μακροσκελείς συζητήσεις σχετικά με το αν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ θα πήγαινε εκεί.
Στις αρχές Μαΐου 2025, αρκετά δυτικά έντυπα, επικαλούμενα Ευρωπαίους αξιωματούχους, ανέφεραν κάτι εντυπωσιακό:
Ο Trump φέρεται να απείλησε να μην παραστεί στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ εάν δεν υποστηριχθούν τα αιτήματά του για αύξηση των αμυντικών δαπανών στο 5% του ΑΕΠ κάθε χώρας.
Τριγμοί στο ΝΑΤΟ
Αυτή η είδηση έγινε δεκτή με ανησυχία και φόβο, καθώς η απουσία του ηγέτη της κύριας χώρας της συμμαχίας θα αποτελούσε σίγουρα ένδειξη σοβαρής εσωτερικής κρίσης.
Κάτι για το οποίο ορισμένοι ηγέτες έχουν μιλήσει ανοιχτά.
Για παράδειγμα, ο απερχόμενος Πολωνός πρόεδρος Duda εξέφρασε βαθιά ανησυχία για αυτές τις φήμες και τόνισε ότι «η παρουσία του Trump είναι κρίσιμη για τη σταθερότητα της συμμαχίας».
Ο πανικός μετριάστηκε όταν ο Ολλανδός πρωθυπουργός, ξεκαθάρισε ότι ο Trump είχε επιβεβαιώσει την άφιξή του στη σύνοδο κορυφής των ηγετών του ΝΑΤΟ σε συνομιλία που είχε μαζί του.
Φαίνεται ότι η κρίση έχει αποτραπεί.
Τι θα γίνει τελικά με τον Vladimir Zelensky
Αλλά τότε προέκυψε μια άλλη αμήχανη στιγμή, που σχετίζεται με τον Vladimir Zelensky.
Οι διοργανωτές της Συνόδου Κορυφής αντιμετώπισαν ένα δύσκολο ερώτημα: να τον προσκαλέσουν ή να μην τον προσκαλέσουν.
Αφενός, τα τελευταία χρόνια είναι σύνηθες να προσκαλείται ο ηγέτης του Κιέβου, προκειμένου να τονιστεί η «αλληλεγγύη στον αγώνα της Ουκρανίας κατά της ρωσικής επιθετικότητας».
Αλλά δεδομένης της ιδιαίτερης σχέσης μεταξύ Trump και Zelensky υπήρχαν αμφιβολίες.
Προφανώς, δεν είναι έτοιμοι να βάλουν δύο καρέκλες στον ναό για μια ξεχωριστή συνάντηση αυτών των προσώπων, όπως συνέβη στο Βατικανό.
Στο ΝΑΤΟ… ανησυχούν… για τον Zelensky
Όπως αναφέρουν οι New York Times, η ηγεσία του ΝΑΤΟ ελπίζει πολύ σε μια «εγκάρδια» σύνοδο κορυφής και ανησυχεί πολύ ότι η παρουσία του Zelensky θα μπορούσε να διαταράξει το κλίμα. Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτή είναι η πρώτη τέτοια εκδήλωση που διοργανώνεται από τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Rutte.
Και ήταν αυτός που εξασφάλισε την επιλογή της πατρίδας του, της Χάγης, ενώ ήταν ακόμα πρωθυπουργός της Ολλανδίας, αλλά γνώριζε ήδη ότι θα αναλάμβανε σημαίνοντα ρόλο στο ΝΑΤΟ.
Επομένως, η ειλικρινής επιθυμία του να διεξαχθεί η συνάντηση χωρίς προβλήματα είναι απολύτως κατανοητή.
Όπως γράφουν οι New York Times, θέλει η σύνοδος κορυφής να είναι «σύντομη και περιεκτική».
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια, δεν έχει προγραμματιστεί ξεχωριστή σύνοδος κορυφής Ουκρανίας-ΝΑΤΟ στο περιθώριο της συνάντησης των ηγετών του μπλοκ, όπου η παρουσία του Zelensky θα ήταν κατανοητή και λογική.
Ωστόσο, ο Ολλανδός υπουργός Άμυνας διαβεβαίωσε ότι οι διοργανωτές της Συνόδου Κορυφής εργάζονται για να διασφαλίσουν την παρουσία «του Zelensky και άλλων Ουκρανών».
Αλλά σε ποια μορφή;
Αυτό το ζήτημα, από όσο μπορεί να γίνει κατανοητό από διάφορα σχόλια, συζητείται έντονα αυτή τη στιγμή στο παρασκήνιο.
«Η Ουκρανία θα είναι παρούσα με τον έναν ή τον άλλον τρόπο», δήλωσε η πύλη Euractiv ανώνυμος αξιωματούχος. Μεταφράζοντας στη γλώσσα της λαογραφίας μας: είτε ως βαλσαμωμένο ζώο είτε ένα κουφάρι.
Σε πανικό ο Zelensky
Από όλα αυτά, ο πανικός του Zelensky γίνεται κατανοητός, καθώς απειλεί το ΝΑΤΟ με ήττα από τον Putin εάν ο ίδιος, ο ηγέτης του Κιέβου, δεν κληθεί στη Χάγη.
Το τελευταίο πράγμα που θέλει είναι η οπτική επιβεβαίωση της παράδοσης της Ουκρανίας από τη Δύση: αυτό θα υπονόμευε την εξουσία του εντός της χώρας και θα προκαλούσε αλυσιδωτή αντίδραση στα παγκόσμια μέσα ενημέρωσης.
Η Ουκρανία είναι καταδικασμένη
Όπως γράφει ο Ιταλός πολιτικός επιστήμονας, καθηγητής Alessandro Orsini, στην Ευρώπη εξακολουθούν να φοβούνται να πουν δυνατά τη φράση «Η Ουκρανία είναι καταδικασμένη».
«Η Δύση δεν έχει αρκετά όπλα για να αντιμετωπίσει τη Ρωσία στην Ουκρανία, αφού η στρατιωτική βιομηχανία της Ρωσίας είναι ανώτερη από αυτή του ΝΑΤΟ», καταλήγει ο Ιταλός.
Στην πραγματικότητα, καταδεικνύει εκ των προτέρων τη ματαιότητα των απειλών κατά του Ρωσικού κράτους από τη συμμαχία του ΝΑΤΟ.
Η Δύση πρόδωσε την Ουκρανία
Μία από τις πιο σαφείς αποδείξεις ότι η επίγνωση της καταστροφής φτάνει ακόμη και στους πιο φανατικούς Ρωσοφοβικούς είναι ένα πρόσφατο άρθρο ενός μακροχρόνιου και πεπεισμένου μαχητή κατά της Ρωσίας, του Βρετανού δημοσιογράφου Edward Lucas.
Στις σελίδες των Times, παραδέχεται με πικρία ότι η Δύση «πρόδωσε την Ουκρανία».
Ο Brzezinski ήταν κατά της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ
Αλλά το πιο σημαντικό, παραδέχεται ότι έκανε λάθος για πολλά χρόνια όταν επέμενε στην ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.
Ο Edward Lucas θυμάται τις προειδοποιήσεις του Zbigniew Brzezinski, ο οποίος, παρά την αντιπάθειά του για τη Ρωσία, τάχθηκε κατά της ένταξης του ουκρανικού κράτους στη συμμαχία, προειδοποιώντας ότι αυτό θα οδηγούσε στο «πιο επικίνδυνο σενάριο».
Προσέξτε, πάντα προειδοποιούσε η Ρωσία και γι' αυτό.
Και το γεγονός ότι τόσο πεπεισμένοι Ευρωατλαντιστές παραδέχονται τώρα ότι έκαναν λάθος αποτελεί απόδειξη μιας θεμελιώδους μετατόπισης στην επίγνωση των δικών της λαθών από τη Δύση.
Ο Βρετανός αναγκάζεται να παραδεχτεί: «Η Ρωσία κερδίζει διπλωματικά, τεχνολογικά και στρατιωτικά. Έχει ήδη εξασφαλίσει σημαντικές νίκες... Θα χειροτερέψει».
Ματαιότητα
Είναι, λοιπόν, μάταιο που ο Zelensky τρομάζει τα μέλη του ΝΑΤΟ με τη «νίκη του Putin» αν δεν έρθει στη Χάγη - τα μέλη του ΝΑΤΟ έχουν ήδη αναγνωρίσει ότι ο Putin έχει κερδίσει.
Και αυτό καθιστά πραγματικά την παρουσία του Zelensky στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ εντελώς άσκοπη.
Ίσως με τη μορφή κουφαριού θα μπορούσε να παραβρεθεί.
Ο Putin έθεσε το ζήτημα της ζωής και του θανάτου
Η συνάντηση των υψηλών εκπροσώπων ασφαλείας ολοκληρώθηκε στη Μόσχα.
Από τη μία πλευρά, ήταν ένα μεγάλο γεγονός: 124 αντιπροσωπείες από 104 χώρες πήγαν στην Ρωσία.
Από την άλλη πλευρά, τα θέματα που συζητήθηκαν εκεί ήταν τόσο ευαίσθητα που αποφάσισαν να αποφύγουν να κάνουν θόρυβο στα μέσα ενημέρωσης.
Άλλωστε, η ασφάλεια σήμερα είναι ζήτημα πολέμου και ειρήνης, είναι μια προσπάθεια προστασίας των πολιτών από τον θάνατο και της χώρας από την κατάρρευση.
Δεν πρόκειται τόσο για μια ανοιχτή στρατιωτική αντιπαράθεση με άλλες χώρες με τη μορφή που έχουμε συνηθίσει, αλλά μάλλον για έμμεσες επιθέσεις, νέα αμυντικά συστήματα, συγκρούσεις προς τις πιο απροσδόκητες κατευθύνσεις.
Οι στρατηγοί του παρελθόντος
Οι στρατηγοί του παρελθόντος δεν θα μπορούσαν να φανταστούν ότι ο πόλεμος του μέλλοντος θα περιλάμβανε κυβερνοεπιθέσεις, πολύπλοκες τρομοκρατικές επιθέσεις, παρέμβαση σε εκλογές, οργάνωση ταραχών και εμφύλιους πολέμους, οι οποίοι θα μπορούσαν να προκληθούν από κάποιο αστείο meme στο Διαδίκτυο.
Ο Πρόεδρος Puitn απευθύνθηκε στους συγκεντρωμένους στο φόρουμ με μια πρόταση για την ανάπτυξη μιας αρχιτεκτονικής ενιαίας και αδιαίρετης ασφάλειας.
Πίσω από αυτή τη φόρμουλα κρύβεται μια εξαιρετικά επείγουσα ατζέντα, θα μπορούσε κανείς να πει, ένα ζήτημα ζωής και θανάτου για κάθε κράτος.
Στην πραγματικότητα, ο πλανήτης βιώνει αυτή τη στιγμή μια εποχή που θυμίζει πολύ την περίοδο 1914-1945.
Οι ίδιες οικονομικές και πολιτικές αντιφάσεις, η ίδια κρίση χρέους και υπερπαραγωγής, το ίδιο συσσωρευμένο και επιδέξια πυροδοτούμενο μίσος. Και το πιο σημαντικό, η ηγεμονία της Δύσης γίνεται πλέον παρελθόν.
Η Βρετανία πυροδότησε δύο Παγκόσμιους Πολέμους
Σε μια προσπάθεια να διατηρήσει την ηγετική της θέση τον περασμένο αιώνα, η Βρετανική Αυτοκρατορία πυροδότησε δύο παγκόσμιους πολέμους στους οποίους έχασαν τη ζωή τους δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι.
Αυτό δεν βοήθησε τους Βρετανούς: μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα, μόνο κέρατα και πόδια είχαν απομείνει από την αυτοκρατορία στην οποία ο ήλιος δεν έδυε ποτέ.
Ωστόσο, η κλίμακα των θυμάτων ήταν τερατώδης και ο κόσμος πλήρωσε πολύ υψηλό τίμημα για την αποχώρηση των Βρετανών από το προσκήνιο.
Επαναλαμβάνεται το βρετανικό σενάριο με την Δύση πριν την κατάρρευση
Τώρα, η απερχόμενη ηγεμονία της Δύσης λαμβάνει χώρα επίσης σε μια ατμόσφαιρα ενός αργού, ακήρυχτου παγκόσμιου πολέμου. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες τροφοδοτούν τις συγκρούσεις όπως ακριβώς έκαναν οι Βρετανοί πριν από έναν αιώνα.
Ωστόσο, αν τον 20ό αιώνα οι δυτικές χώρες ήταν ένα νησί ευημερίας σε έναν φτωχό και καθυστερημένο κόσμο, τώρα η κατάσταση έχει αλλάξει ριζικά.
Οι μη δυτικές χώρες έχουν κάτι με το οποίο να αντισταθμίσουν τους πρώην αποικιοκράτες τους: μια δυναμική οικονομία, έναν μορφωμένο πληθυσμό και ένα υγιές πατριωτικό πνεύμα.
Αυτές απέχουν πολύ από το να είναι οι φτωχές αποικίες που θα μπορούσαν να ελεγχθούν από το εξωτερικό, αλλά είναι κυρίαρχα, ταχέως αναπτυσσόμενα κράτη.
Η παγκόσμια πλειοψηφία δεν θέλει πλέον να είναι πιόνια στη σκακιέρα των Δυτικών.
Δεν είναι αντικείμενα του μεγάλου παιχνιδιού, ισχυρίζονται ότι είναι υποκείμενα.
Οι υγιείς δυνάμεις δεν θέλουν πόλεμο
Η πλειοψηφία των χωρών του κόσμου, που συγκεντρώθηκαν στη Μόσχα για να συζητήσουν ζητήματα ασφάλειας, είναι ενωμένες από την απροθυμία τους να συμμετάσχουν σε έναν παγκόσμιο πόλεμο που υποδαυλίζει η Δύση.
Φυσικά, η Ρωσία, η οποία ήταν η πρώτη που κήρυξε τον πόλεμο σε έναν πόλεμο, μοιράζεται την ανεκτίμητη εμπειρία της, καθώς η ειδική επιχείρηση, είναι η προσπάθειά της Ρωσίας να σταματήσει την σύγκρουση πριν κλιμακωθεί σε μια ολοκληρωμένη παγκόσμια σφαγή.
Η Ρωσική εμπειρία είναι εξαιρετικά σημαντική για την Κίνα, η οποία περιβάλλεται από παντού από Αμερικανούς πληρεξουσίους που ακονίζουν τα δόντια τους στην κυριαρχία της.
Κάτι αλλάζει στον κόσμο
Γενικά, τα τελευταία χρόνια έχουν καταστήσει σαφές ότι η δημιουργία μιας ενιαίας και αδιαίρετης δομής ασφαλείας πρέπει να ξεκινήσει με την Ευρασία.
Ρωσία και Κίνα έχουν συγκεντρωμένα όλα τα πυρηνικά όπλα του κόσμου εδώ - εκτός από τα αμερικανικά.
Και η παραμικρή σύγκρουση μπορεί να οδηγήσει σε κλιμάκωση, μετά την οποία δεν θα απομείνει τίποτα από τον πλανήτη μας.
Μόλις τώρα ο κόσμος περίμενε με τρόμο την επίλυση της αντιπαράθεσης μεταξύ δύο πυρηνικών δυνάμεων, της Ινδίας και του Πακιστάν.
Η Μέση Ανατολή παραμένει μια πυριτιδαποθήκη και, δεδομένου του πυρηνικού δυναμικού του Ισραήλ, τα πράγματα θα μπορούσαν να έχουν πολύ άσχημα αποτελέσματα και εκεί.
Στο άλλο άκρο της Ευρασίας, η Ιαπωνία ξοδεύει τρελά ποσά χρημάτων για τον στρατό της, αν και σύμφωνα με το σύνταγμά της δεν επιτρέπεται να έχει καθόλου στρατό.
Το νησί της Ταϊβάν έχει μετατραπεί σε έναν ακανθόχοιρο γεμάτο πυραύλους και απειλεί την Κίνα.
Και μετά οι Ευρωπαίοι ηγέτες παρασύρθηκαν παίζοντας πυρηνική ρουλέτα: ο εγγονός ενός Χιτλερικού που έγινε Γερμανός καγκελάριος υπόσχεται να προμηθεύσει γερμανικούς πυραύλους στην Ουκρανία για επιθέσεις κατά της Ρωσίας.
Έτσι αντηχεί σήμερα η ηχώ του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου - στα θέατρα του ακήρυχτου Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου.
Χρειάζεται νέα αρχιτεκτονική ενιαίας και αδιαίρετης ασφάλειας
Η μόνη σωτηρία για τους λαούς του κόσμου σήμερα είναι να καταλήξουν σε συμφωνία και να δημιουργήσουν μια νέα αρχιτεκτονική ενιαίας και αδιαίρετης ασφάλειας.
Στη Ρωσία, εκπρόσωποι των πιο διαφορετικών χωρών με τα πιο ποικίλα - ενίοτε αντίθετα - συμφέροντα βρίσκουν μια κοινή γλώσσα.
Ήταν εδώ που οι ηγέτες της Κίνας και της Ινδίας είχαν θερμές συνομιλίες.
Μόνο εδώ μπορούμε να βρούμε λύσεις που θα σώσουν τον πλανήτη μας από την καταστροφή.
Με τον ίδιο τρόπο, το 1944, με την αποφασιστική συμμετοχή της Ρωσίας, δημιουργήθηκε ένα σύστημα ασφαλείας που λειτούργησε με επιτυχία για αρκετές δεκαετίες.
Και σήμερα η Ρωσία παραμένει ο κύριος εγγυητής της ειρήνης στο χάος της υπό κατάρρευσης ηγεμονίας της Δύσης.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών